94.பாமாலிகை (இயற்கை)134

பிழைக்கும் கவித்துவம்…

நந்தவனப் பூ மெத்தையில் சிறு நதி ஓரத்தில்
சொந்தம் யாருமின்றி இயற்கையை மிக விரும்பி ரசித்தல்

வண்டுகள் ரீங்காரித்துப் பறக்க வண்ணத்துப் பூச்சிகளும் சிறகசைக்க
கண்டிட முடியாத் தென்றலை உணர்ந்து குளிர்மையை ரசிக்க

எவரமைத்தார் இந்த நந்தவனத்தை! அருகினில் ஒரு இதம்
கவருகின்ற தென்னை மரச்சோலையும் பறவைகள் ஒலியும் பரவசம்!

பொல்லாக் காற்று இல்லாததால் தென்றலும் மெல்லிசைக் கடை
தொல்லையில்லா ரசனை! கவிதை பொங்கிட ஏது தடை!

தலையசைத்த மலர்கள் வாசனையை இதயத்துள் மெதுவாகத் தூவின
தலை ஆட்டும் தென்னோலைகள் சில தேங்காய்கள் தந்தன.

தனிமை இல்லையே! எங்கோ போனது! வண்டுகள் ஓசையும்
இனிமை சேர்க்கச் சோலை நிழல் காட்டியது கோலம்

குழலோசை ஒன்று குயிலோசையாய் தவழ மயக்கம் வந்தது.

உழவுமழையாய் உள்ளத்தில் பொழிந்து அரங்கத்தில் அமருமுணர்வு கூட்டியது

ஆகா! அற்புதம்! என்னே இயற்கை! எழுதலாம் எழுதலாம்
சாகா வரிகள்! பிழைக்கும் கவிஞன் திறமை என்றும்!

பா ஆக்கம்
பா வானதி வேதா. இலங்காதிலகம்.
டென்மார்க 17-8-2015

93.பாமாலிகை (இயற்கை)133

மழை மகிழ்ச்சி…..

மழை தளிர்களே விவசாய ஏக்கம்!
குழையடித்துக் குளுகுளுப்பாக்கித் தளிர்க்கும் இன்பம்
மழை தூறட்டும் எங்கும் பசுமை
மழை காணா ஊர்நினைவு கூடுது.
00
மழைக் குளிர்மை கிளர்ச்சி சுழற்சி
மழைக்கம்பீரம் மகத்தான உற்சாகம்
மழைச் சிலுமிசம் குடையுள் நினைவு
மனிதரைப் புறக்கணிக்கும் காரியவாதி
00
மழைப்பயம் சலதோசத்தொல்லை
மழைப்பயங்கரம்வெள்ளத் துன்பம்
சிலருக்கு இது செல்ல மழை
தொலைந்தவைகளைக் குளிப்பாட்டி அழைத்து வரும்
00
சிலுசிலுக்கும் மழைத்தூறல் உலுக்கும் ஊசித்தூறல்
பொலபொலவெனப் பொழிந்து கொட்டும்
சலசலவென நிகரிலா நிசப்தத்தைக் குளப்பி
சிலுசிலுவென நிரவித் தளும்பி நடனமிடும் இரவில்
00
உலர்ந்த விதைகள் உறங்கும் காத்திருந்து
உவப்புடன் மழையில் ஊறி அவிழ்ந்து
உயிராகும் அருமைத் தளிராய் ஆனால்
மழைபெய்தும் மௌனப் பறவைகள் சிறகடிக்கவில்லை
00
மழைநீரை கருமேகத்துள் தானே மொண்டு
குடிக்கிறது சூரியன் மெல்லின மழை
வல்லினமாய் மாறி அல்லியினம் ரசித்துக்
கிறங்க முல்லையினம் மகிழ்ந்து நனைகிறது.
00
வேதா. இலங்காதிலகம் தென்மார்க். 12-12-2023